Hakkımızda
Hakkımızda
Gilmore ailesi, İrlandalı dedeleri John Gilmore çiftliğinin adını dedelerini onurlandırmak için Black Springs, Yeni Güney Galler’deki mülklerine de aynı ismi vermişlerdir.
Tattykeel çiftliğinde, John ve Mavis Gilmore, 1959 yılında ilk kez Boynuzlu Dorset Damızlığını geliştirmiş ve sonra geliştirdikleri damızlıklarla katıldıkları tüm yarışmalarda kendilerine haklı ve kalıcı bir yer edinmişlerdir.
Bu aşamadan sonra, 1964 yılında damızlık Poll Dorset Koyunu faaliyetlerine başlanmış ve çok yakın zamanda Tattykeel’in etçi damızlık üretiminde ana ırkı olmuştur. Bu çalışmaların sonucu olarak aile yetiştirme ve ıslah kalitesine yoğunlaşmış ve esasen Tattykeel kaliteli ve büyük pirzolaya sahip (geniş kaburgalı) koyunlar üretmesiyle Yeni Güney Galler Bölgesi (NSW), Victoria fuarlarında kendilerine haklı ve kalıcı bir yer edinmişlerdir.
Sonraki Nesiller
Graham ve Martin Gilmore, aile büyüklerinin üzerinde yoğunlaştıkları kaliteli etçi damızlık üretim fikrinden yola çıkarak saf etçi damızlık hatlar geliştirmek ve de kaliteyi esas alan bir hedefe ulaşmak için çalışmalarına hız vermişlerdir. Seçilen saf hatların pozitif yönlerinin artırılması ve negatif özelliklerinin azaltılması için suni tohumlama ve embriyo transferi gibi modern teknik ve uygulamaları kullanılarak maksimum genetik ilerleme sağlamışlardır.
Tattykeel şu anda Avustralya hayvancılık fuarlarının damızlık satış sıralamasında en başarılı Dorset damızlık üreticisi olarak yer almaktadır. Bu ırkın dışında Tattykeel diğer ırklarla da aynı seviyede başarılı şekilde damızlıklar üretmiş olup bu ırklar arasında Teksel, Doğu Friz Koyunu, Beyaz Başlı Suffolk, Border Lester yer almaktadır. Kuşkusuz bugüne kadar yazılan bu başarı hikâyesinin arkasında isimsiz kahramanlarda vardır. Bu anlamda Martin ve Graham’in çalışmaları yıllar boyu kız kardeşleri Michelle tarafından şirket kitabı ve geçmişine ilişkin çalışmalar ile desteklenmiştir.
Tattykeel Damızlık Çiftiliği Ekibi
Graham ve Martin, kaliteli koyun yetiştirme konusundaki bilgilerini ve tutkularını Graham’in oğulları James ve Ross’la paylaşmış ve genç kuşaklar, okulu bitirdikten sonra çiftliğe geri dönmeye karar vermişledir. Nitekim James ve Ross şu anda Tattykeel ekibinin ayrılmaz bir parçası ve aile işlerinin daha da büyümesine ve gelişmesine yardımcı olmaktadırlar.
Graham, Tattykeel’in yüksek kaliteli genetik materyallerini tanıtmak için dünyada farklı ülkelere seyahatleri gerçekleştirmiş ve Tattykeel Poll Dorset ve Teksel ırkı koyunlarının en tanınmış koyun fuar ve yarışmalarında kaliteli pirzola ve et kalitesine sahip olduğunu görmüştür. Graham, Güney Amerika gezisi sırasında, Santa Innes koyun ırkını ilk kez görmüş ve bu ırkın et üretimi için kullanılmasına rağmen yapağı veriminin yüksek olduğunu ve karkas randımanının da çok arzulanan bir seviyede olmamasına karşın tercih edilecek farklı özellikleri olduğunu öğrenmiştir. Bu bilgiler Graham in zihninde farklı bir düşünce gelişmesine neden olmuş ve kendisine “ Etçi bir ırkta neden yapağıya ihtiyaç duyuluyor” sorusunu sormuştur.
Tattykeel ekibi bu fikirden yola çıkarak Avustralya’da mevcut ırkları kullanarak yeni bir yapağı tipinde etçi ırk geliştirmek konusunda görüş birliğine vardılar. Çalışmalara başlamadan yeni ırkta bulunacak özellikler arasında; yüksek bir annelik içgüdüsüne sahip olmak, kırkıma ihtiyaç duymamak (yapağı atma özelliği olan), parazitlere karşı dirençli, orta boyutta cüsseli ancak iyi bir kas yapısına sahip olmak ve her mevsim kızgınlık gösterme (poliöstrik) gibi özellikleri belirlediler. Bu özellikler daha sonra, Black Springs NSW’deki Tattykeel çiftliğinde geliştirilecek ve daha sonra Avustralya Beyazı adını alacak ırkın geliştirilme çalışmalarının başlangıcı teşkil etmiştir.
Son 12 yılda Tattykeel Ekibi, Graham’ın karısı Kirsty, James’in karısı Melinda, oğulları Hudson ve Wesley ve Ross’un karısı Samantha ile, çocukları Emilie ve Lawson’un da ekibe katılmalarıyla büyüyüp gelişmiştir. Tattykeel çiftliği ülkedeki en iyi damızlık operasyonunu yapan ve seçkin bir ırk geliştiren tam anlamıyla bir aile şirketidir.
Ne yazık ki 12 Temmuz 2018’de Tattykeel ailesi, 52 yaşındayken Martin’i ebediyete uğurlamıştır. Ancak bilinmelidir ki Martin’in bıkmadan yorulmadan çalışması olmasaydı bugün ve Avustralya Beyazı denen bir ırkta olmazdı.